Canadalaan op de kaart

Canadalaan Groningen
De Canadalaan in Groningen onder een vergrootglas…

De Canadalaan in Groningen is gelegen in de wijk Corpus den Hoorn. Klik op het vergrootglas om in te zoomen…

 

Geschiedenis:

Groeninga

Corpus den Hoorn is de eerste echte naoorlogse wijk van Groningen, gelegen in het zuidelijke deel van de stad. De wijk werd gebouwd tussen 1956 en 1960 op basis van het eerste structuurplan van de gemeente, dat in 1950 uitkwam.

Groningen kampte na de oorlog, net als de rest van Nederland, met een groot tekort aan woningen. Dit was niet alleen het gevolg van oorlogschade, maar ook van een voortdurende bouwstagnatie en enorme bevolkingsgroei. Het rijk verplichtte daarom alle gemeentes tot het opstellen van een wederopbouwplan, waarbij de woningbouw voorop stond.

In 1950 introduceerde de gemeente hiertoe een nieuw instrument: Het Structuurplan. Dit plan werd vastgesteld voor tien jaren en gaf heel globaal de gewenste ruimtelijke ontwikkelingen weer, veel globaler dan de oude uitbreidingsplannen. Het structuurplan bood stedenbouwkundige richtlijnen en programmatische voorwaarden en was dus niet een gedetailleerd stedenbouwkundig en architectonisch ontwerp.

Herman van Boven, de directeur van de nieuwe Dienst Stadsuitbreiding en Volkshuisvesting, ging ervan uit dat Groningen zou uitgroeien tot een stad van 180.000 inwoners. Naar een ontwerp van G.B. Smid en Henk Eysbroek verrezen er op basis van het Structuurplan 1950 vier nieuwe wijken: De Laanhuizen, Corpus den Hoorn, De Wijert Noord en Coendersborg.

Corpus den Hoorn en De Wijert Noord werden vormgegeven volgens de moderne ‘wijkgedachte’. Eén wijk had genoeg voorzieningen (scholen, kerken, winkels) en woningtypes voor alle levensfases (etagewoningen voor alleenstaanden en jonge stellen, eengezinswoningen en bejaardenwoningen). In het stedenbouwkundige en architectonische ontwerp waren licht, lucht en ruimte belangrijke uitgangspunten. Er werd afscheid genomen van het voorheen zo belangrijk geachte gesloten bouwblok. In plaatst daarvan werden de wijken opgebouwd uit stroken en zogenoemde stedenbouwkundige ‘stempels’: een vaste compositie van woningen die eindeloos kon worden herhaald. Nieuwe productie- en bouwmethodes maakten het mogelijk om snel en veel te bouwen.

Canadalaan Groningen

De naam Corpus den Hoorn verwijst zowel naar een klooster dat in de 13de en 14de eeuw ten zuiden van de Nederlandse stad Groningen, ten zuidoosten van de huidige kruising van de Paterswoldseweg met de Laan Corpus den Hoorn was gelegen, als naar de omliggende landerijen, de zogenaamde ‘corpusgronden’. Het klooster, Maria ter Horne en later De Hoorn of Ten Hoorn genaamd, werd bewoond door zusters van de 3de orde van St. Franciscus.

Het kleine vrouwenklooster stond in een hoek (“hörn”) aan de weg Groningen-Paterswolde. Vandaar de aanduiding ’ter Hoorn’. Met corpus wordt het land bedoeld dat een klooster zelf in gebruik had. Corpus den Hoorn staat dan ook voor het land van het klooster Maria ten Hoorn, waarschijnlijk op gronden die in bezit waren van het klooster Maria in Campis te Assen. In de tweede helft van de zestiende eeuw is het klooster al weer gesloten, de zusters die er nog waren zijn toen opgenomen in het Olde Convent elders in de stad.

De precieze datum van de stichting van het klooster is niet bekend. De gronden waarop het klooster werd gesticht worden in de veertiende eeuw wel genoemd, maar dan als eigendom van het klooster te Assen. In 1412 worden deze landerijen verpacht aan een priester uit de stad. De volgende vermelding dateert uit 1456, waarbij er voor het eerst sprake is van een klooster Up den Hoorn. Derhalve is het klooster waarschijnlijk gesticht tussen 1412 en 1456.

Rond de stad bevonden zich al meerdere kloosters: onder meer in Selwerd, het klooster van Aduard, en het klooster Yesse. Daarnaast hadden de Tertiarissen in de stad al het Olde Convent. Deze nabijheid van andere kloosters zal deels de reden geweest zijn dat Ten Hoorn nooit echt tot bloei is gekomen. Wanneer het klooster gesloten is staat niet vast, maar waarschijnlijk gebeurde dit tussen 1571 en 1575. In 1571 wordt er nog een ministerse van Ten Hoorn genoemd, in 1575 wordt dezelfde zuster genoemd als senioerse van het Olde Convent, dat de bezittingen en de zusters van Ten Hoorn heeft opgenomen.

Het klooster Ten Hoorn behoorde tot de Tertiarissen, ook bekend als de Derde orde van Sint Franciscus. In het begin van de vijftiende eeuw tracht de toenmalige bisschop van Utrecht, Frederik van Blankenheim, enige orde aan te brengen in de verschillende religieuze groepringen voor vrouwen die dan bestaan, begijnen, zusters van het Gemene Leven en Tertiarissen. Hij brengt in 1401 een kapittel van Utrecht tot stand voor de Tertiarissen. In Groningen treedt het Olde Convent dan toe tot de Tertiarissen, Ten Hoorn valt vanaf de stichting onder dat kapittel.

In een akte van 5 juni 1339 sloten de burggraaf van Coevorden, de schulte van Eelde, het landschap Drenthe en de stad Groningen een verdrag. Daarin werd precies vastgelegd in welk gebied de bepalingen van de overeenkomst zouden gelden. Een deel ervan werd aangeduid als ‘Westerdijk’. De namen van enkele markante plekken in dit gebied komen we in de een of andere vorm ook in latere teksten tegen en bestaan voor een deel ook nu nog. Zoals de naam Dodingehorn (of Donghorn), die gaat over een scherpe bocht die het Reitdiep ten noordwesten van Groningen maakte tussen het huidige Kostverloren en de Oranjebuurt. In de akte van 1339 komt ook de naam ’Pishorn’voor. Met deze ‘horn’ of hoek wordt een stuk land bedoeld dat bij een grote kronkel in de Drentse A ten zuidwesten van Groningen lag. De ‘horn’ leefde voort in de naam van het eerdergenoemde klooster van Maria ten Hoorn, dat heeft gestaan ten zuidoosten van de kruising Laan Corpus den Hoorn-Paterswoldseweg. Het woordje ‘pis’ in Pishorn houdt verband met de ligging van deze buurt. Het gaat hier om een veengebied dat altijd ‘kletsnat’ is geweest. Belangrijker echter is nog dat het streekje, vanuit de stad Groningen gezien, gelegen was in de richting van waaruit doorgaans de regen kwam en komt. Ook het Oostfriese dialect kent het woord ‘Pisshörn’ in deze betekenis.

 

Landschappen van Noord-Nederland, kaartviewer:

[advanced_iframe securitykey=”7f99baaa4e366aa0e6f7324b7bb01b2310278446″ src=”http://landschapsgeschiedenis.nl/map.php”]

 

Meer informatie (kaartinfo via openstreetmap):


Grotere kaart bekijken in nieuwe tab of nieuw venster (klik hier)

 

Corpus den Hoorn is een wijk in het zuiden van de stad Groningen. De wijk ligt ten westen van het Noord-Willemskanaal en ten zuiden van het Stadspark. Het oudste deel van de wijk dateert uit de vijftiger en zestiger jaren van de twintigste eeuw. Het is de 1ste echte naoorlogse wijk van Groningen. De wijk werd gebouwd tussen 1956 en 1960 op basis van het eerste structuurplan van de gemeente, dat in 1950 uitkwam. De naam verwijst zowel, zoals eerder gemeld, naar een klooster dat in de 13de en 14de eeuw ten zuidoosten van de huidige kruising van de Paterswoldseweg met de Laan Corpus den Hoorn was gelegen, als naar de omliggende landerijen, de zogenaamde ‘corpusgronden’. Het klooster, Maria ter Horne en later De Hoorn of Ten Hoorn genaamd, werd bewoond door zusters van de 3de orde van St. Franciscus.

Corpus den Hoorn is een goed voorbeeld van de vroeg naoorlogse stedenbouw. Het is bovendien de 1ste wijk die tot stand kwam op grond van de wijkgedachte; een optimistisch naoorlogs ideaal dat uitging van het versterken van de stedelijke gemeenschapszin, met de wijk als bindende factor. Hier hoorde het dagelijks leven zich optimaal te kunnen afspelen. De stedenbouw werd een belangrijke rol toegedacht. Deze kon een bijdrage leveren aan een gezonde ontplooiing van de samenleving en zorgen voor harmonie tussen woonwensen en woonvoorzieningen. Kenmerkend is de opbouw van de wijk in verschillende buurten met elk hun eigen voorzieningen (van kerken tot scholen en winkels), het centraal gelegen wijkcentrum en de groene begrenzingen van de wijk, waaraan bijvoorbeeld langs het Noord Willemskanaal veel scholen en andere maatschappelijke voorzieningen werden gehuisvest.

Veel straatnamen in de wijk verwijzen naar de Tweede Wereldoorlog.

Corpus den Hoorn is aangelegd op basis van een stedenbouwkundig plan van G.B. Smid, destijds werkzaam bij de Dienst Stadsontwikkeling en Volkshuisvesting (S&V) van de gemeente. Binnen de wijk is veelvuldig geëxperimenteerd met verschillende verkavelingspatronen. In tegenstelling tot de vooroorlogse stedenbouw kwamen er geen gesloten bouwblokken meer, maar koos Smid voor meer open structuren. Vooral bebouwing in stroken is veelvuldig toegepast.

Daarnaast werden in de zuidwesthoek de eerste ‘stempels’ geïntroduceerd: vaktaal voor de zich herhalende verkavelingspatronen van huizen, met in dit geval alleen rijwoningen. Deze stempels, ook wel wooneenheden genoemd, werden later veelvuldig toegepast in andere naoorlogse wijken, zoals De Wijert en Vinkhuizen.

In Corpus den Hoorn zijn de resultaten van verschillende fasen van wijkvernieuwing goed zichtbaar. Vanaf het midden van de jaren ’90 van de vorige eeuw zijn nieuwe woningtypen toegevoegd op de plaats van de naoorlogse portieketageflats. Ook is op verschillende plekken hoogbouw verschenen en is het wijkcentrum gerenoveerd. In het zuidwesten van de wijk zijn verschillende ‘stempels’ vervangen door nieuwbouw, zoals de flexwoningen, om nieuwe bewoners de wijk in te trekken.

Corpus den Hoorn Zuid – Hoornse Meer
Corpus den Hoorn Zuid, ofwel Hoornse Meer, is een woonwijk in het zuiden van de stad Groningen, gerealiseerd tussen 1988 en het midden van de jaren ’90 van de vorige eeuw. De wijk is in zekere zin een reactie op de wijken uit de jaren ’70 (zoals Beijum en Lewenborg) die sterk refereerden aan dorpse structuren en kleinschaligheid. De nadruk lag in Hoornse Meer op het bouwen van een echte stadswijk, met een bijzondere rol voor de openbare ruimte als structurerend en collectief herkenbaar element. De naam verwijst, net als Corpus den Hoorn Noord, naar het voormalige klooster dat hier in de middeleeuwen gelegen was.

Hoornse Meer is ontworpen en ontwikkeld op basis van een heldere stedenbouwkundige structuur; duidelijke buurten en heldere scheidingen tussen openbaar en privé. De hoofdassen van de wijk en de straathoeken zijn met hogere bouwblokken gemarkeerd. Om een stedelijke sfeer te benadrukken is de wijk opgebouwd uit rechte stroken en blokverkaveling met platte daken en gestapelde bebouwing. Dit is met name in het centrale deel van de wijk goed zichtbaar. De belangrijkste as, de wijkontsluitingsweg (S.O.J. Palmelaan), verbindt de wijk met Corpus den Hoorn Noord en eindigt op het centrale plein aan het meer en recreatiegebied. Een groot deel van Hoornse Meer is projectmatig gebouwd als sociale woningbouw dan wel als huurwoningen in de duurdere sector. Ook bijzonder is het Wall House #2 van de wereldberoemde architect John Hejduk.

Knipsels uit het Nieuwsblad van het Noorden (nu Dagblad van het Noorden):

Nieuwsblad van het Noorden, 29-03-1957:

Gedeelte Corpus den Hoorn-plan zal aan het verzet herinneren
Nu begin is gemaakt met de woningbouw in het uitbreidingsplan Corpus den Hoorn hebben B. en W. van Groningen een voordracht bij de raad aanhangig gemaakt om de lanen, welke het noordelijk gedeelte van het plan in het noorden en zuiden omsluiten, de namen te geven van Illegaliteitslaan en Canadalaan. Over de wenselijkheid om het verzet tijdens de bezetting in het geven van straatnamen vast te leggen, is reeds verschillende keren in de gemeenteraad gesproken en ook nu heeft het college daarover zijn gedachten laten gaan. Het is daarbij echter gestrand op de moeilijkheid een keuze te doen uit de namen van hen, die in het verzet tegen de overweldiger het leven hebben gelaten. Die keuze zou, oordelen B. en W., toch min of meer willekeurig moeten zijn „aangezien het niet aan ons staat de belangrijkheid van de verschillende verzetsstrijders tegen elkaar af te wegen”. Om dezelfde reden vinden B. en W. het ook niet gewenst aan ac thans te benoemen straten de namen van enkele van de zo talrijke illegale organisaties of namen ontleend aan de illegale pers te geven. Waar het college echter tevens van mening is, dat de herinnering aan de strijd voor de vrijheid levendig wordt gehouden, is het Jot bovengenoemd voorstel gekomen. Vredesallee Het acht het daarbij tevens zinvol om de grote weg, die de bedoelde lanen in het zuiden verbindt, Vredesallee te noemen, terwijl het voorstel tevens inhoudt de straten, gelegen binnen de door de drie genoemde wegen begrensde driehoek 16 Aprilstraat, Koerierstraat, Rode Kruislaan, Verzetsheldenlaan, Droppingsveld en Onderduikerstraat te noemen. Voor de straten, gelegen in het zuidelijk gedeelte van het Plan Corpus den Hoorn hebben B. en W. namen gekozen van, wat zij nader aangeven met „de grote strijders tegen ziekte en dood”. Hun advies houdt dan de volgende namen in: Donderslaan, Boerhaavelaan, Landsteinerlaan, Hippocrateslaan, Pasteurlaan, Galenuslaan, Paracelsusstraat, Semmelweisstraat, Kochstraat, Curiestraat, nemingstraat, Jennerstraat, Dunantlaan, Ehrlichstraat, Wenckebachlaan, Laan Corpus den Hoorn, Maaslaan, Muntinglaan, Westerkwartierweg. Hippocrates is de vader der geneeskunde, Claudius Galenus de grootste geneesheer der oudheid. Andere namen zijn ontleend aan Madame Marya Curie, Franciscus Cornelis Donders, Jean Henry Dunant, Paul Ehrlich, Sir Alexander Fleming, Edward Jenner, Robert Koch, Karl Landsteiner, Paracelsus, Louis Pasteur, Ignaz Philipp Semmelweis, Karel Frederik Wenckebach, de Groninger plantkundige Abraham Munting, allen dus medici en wetenschappelijke onderzoekers. Westerkwartierstraat Tot de naam Westerkwartierstraat zijn B. en W. gekomen voor het gedeelte ringweg — aansluitend op de nieuwe rijksweg naar Heerenveen — dat tussen de Hereweg en de gemeentegrens loopt, dwars door verschillende stadswijken en via het Westerkwartier aansluiting gevend aan het westen. Met de naam Corpus den Hoornstraat wil het college de herinnering aan de oude boerderij van die naam vasthouden.

Nieuwsblad van het Noorden, 04-11-1958:

Lagere school in Corpus den Hoorn

Nu als gevolg van de toenemende bewoning de behoefte ontstaat aan een school voor openbaar gewoon lager onderwijs in Corpus den Hoorn, hebben B & W van Groningen bij de raad een voorstel in die richting aanhangig gemaakt. Het ligt in de bedoeling een zesklassige school te doen bouwen aan de oostzijde van de Canadalaan. Exclusief die voor de grond, tuin, bestrating, afrastering en leermiddelen worden de kosten op f 290.000 geschat.

Nieuwsblad van het Noorden, 26-02-1959:

De Groninger raad besloot op 20 september 1954 en 10 november 1958 de nodige gelden uit de gemeentekas beschikbaar te stellen voor het stichten van een school voor gewoon lager onderwijs aan de Rode Kruislaan door het bestuur der Stichting voor onderwijs naar de leer van de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) te Groningen en Helpman en het stichten van een openbare school voor gewoon lager onderwijs op een terrein, gelegen aan de oostzijde van de Canadalaan.
Met medewerking van de minister van 0., K. en W. heeft de N.V. Bank voor Nederlandsche Gemeenten te ‘s-Gravenhage zich thans bereid verklaard een vaste lening ad f 490.000.— aan de gemeente te verstrekken, waarvan f 240.000.— bestemd is voor de stichting van het schoolgebouw voor g.1.0. aan de Rode Kruislaan en f 250.000.— voor de stichting van het schoolgebouw voor g-1.0. aan de Canadalaan.
Nieuwsblad van het Noorden
06-03-1959

Schoolbouw Canadalaan Groningen
De directeur van de dienst der Stadsuitbreiding en Volkshuisvesting te Groningen heeft in zijn bureau openbaar aanbesteed het bouwen van een 6-klassige openbare lagere school aan de Canadalaan te Groningen. Er waren 25 inschrijvingen. Hoogste was de fa. J. de Boer en Zn., Groningen, voor f 253.500. De twee laagsten waren de fa. J. Kooi en Zn.. Groningen, voor f 192.940 en de fa. L. en G. L. Schreuder. Zuidbroek, met f 190.000. PATERSWOLDE. In café Berghuis te Paterswolde vond ten verzoeke van de fa. Van Hemmen en ten overstaan van de notaris mr. O. J. Koster te Ten Boer en’de heer M. Buining uit Vries de verkoop plaats van de villa Content. Groningerweg 24 te Paterswolde. Koper werd de heer A. Venema te Groningen, voor f 17.000. OOSTERWOLDE (Fr.). De techn. dienst van de Ned. Heide Mij. heeft de uitvoering van onderscheidene grondwerken voor het waterschap Het Klein Diep te Oosterwolde, voor f 106.820 gegund aan fa. J. Pranger en Comp. te Grouw. die laagste was bij de aanbesteding voor dit object. HARDEGARIJP. Het bestuur van de gemeentelijke Woningbouw heeft het treffen van verschillende voorzieningen in gemeeentewoningen te Oenkerk opgedragen aan Timmerbedrijf fa. K v d Meer te Giekerk, voor totaal f 16.328. HOOGEVEEN. Namens het bestuur van de Herv. Schoolvereniging werd het verbouwen van de school voor uitgebreid lager onderwijs voor f 30.082 opgedragen aan Timmer- en Bouwbedrijf’ fa. D Hoekman, Nijeveen. NOORDWOLDE. Het bouwen van een burgerhuis voor de heer J. Hoekstra werd opgedragen aan fa. G. Schulting’s Aann.bedrrjf, Noordwolde, voor f 15.800. SCHEEMDA. Namens het bestuur van de stichting Scheemder Woningbouw werd in hotel Panman openbaar aanbesteed het bouwen van 2 woningen in één blok te Westerlee, in 4 percelen Hoofdbouw (7 inschr.): hoogste A Roemeling Scheemda. f 30.740; laagste J. E Stijkel. Schecmda. f 29.250. Loodgieterswerken: hoogste P. J. v. d. Velde Scheemda f 1.823; laagste S. Kor Meeden, f 1.717. Elektra: hoogste P. J. v. d. Velde, f 879: laagste fa. S. Lusthoff. Winschoten, f 638 Schilderwerken: hoogste K Hateboer. Scheemda. f 2.363. laagste E. A. Enter. Winschoten, f 2.051. Gunning in beraad. ’t ZANDT. Ten overstaan van notaris J. A. Tack werd in hotel Van Essen aldaar ten verzoeke van de erfgenamen van de heer P. v. d. Molen publiek verkocht een behuizing met 6.35 are eigen grond aan de Hoofdweg A 72 te 5t Zandt Koper werd de heer H. Paapst te Leermens voor fB.OOO. OOSTERHESSELEN. In opdracht van het gemeentebestuur werd het aanbrengen ener bliksembeveiligingsinstallatie op verschillende openbare gebouwen in deze gemeente bij aanbesteding opgedragen aan Techn. Bedrijf fa. Hommema te Wommels-Fr.. voor f 1.500 (3 perc ) en fa. G. Snijders te Dalen, voor f 3 606 (5 perc).

Nieuwsblad van het Noorden, 17-04-1959:

De verkoop van een perceel grond
— De verkoop van een perceel grond aan de Canadalaan voor de bouw van twee middenstandswoningen met garages door de heer W. R. Groeneveld te Zoutkamp, is door B. en W. van Groningen aan de raad voorgesteld. De grondprijs is f 10.500.
Nieuwsblad van het Noorden
20-04-1959

Aanbesteding t.b.v. het bouwen van een zes-klassige openbare lagere school, die in het Uitbreidingsplan aan de Canadalaan zal verrijzen gegund aan fa. L. Schreuder’s Aann.bedrijf te Zuidbroek, voor f 190.000

Nieuwsblad van het Noorden, 05-05-1959:

Voor de bouw van een dubbele middenstandswoning stellen B. en W. van Groningen voor twee kavels te verkopen (Canadalaan) aan de heer K. J. Heuvink te Winschoten en mevrouw A. G. Kerkstra te Groningen voor f 5400.–elk.

Nieuwsblad van het Noorden, 08-05-1959:

Voorts wordt voorgesteld aan de heren D. Th. Sterk en P. J. Scholtens percelen bouwterrein aan de Canadalaan te verkopen voor f 5400 per kavel.

Nieuwsblad van het Noorden, 20-08-1959:

Voorts wordt de aankoop voorgesteld van de percelen van de familie Bolhuis aan het Winschoterdiep (f 11.300), Torenstraat 25-25 a (f 7500), en de verkoop van de percelen aan de Canadalaan aan de heer B. Reinhart (dubbele eengezinswoning met garages) voor f 10.800

Nieuwsblad van het Noorden, 09-09-1959:

Twee nieuwe scholen in Corpus den Hoorn
B. en W. verzoeken de raad akkoord te gaan met het beschikbaar stellen van geld voor een lagere school van de Vereniging tot bevordering van Chr. lager en Mulo (te bouwen ten oosten van de Canadalaan en ten noorden van de Overwinninglaan) en voor een lagere school van de Gereformeerde Schoolvereniging ’te bouwen aan de Semmelweislaan en de Laan Corpus den Hoorn).

Nieuwsblad van het Noorden, 31-10-1959:

Duizend gulden-club bouwt aan N.H.-kerk in Groningen Gemeente-centrum voor Corpus den Hoorn
In oktober 1962 wil men in Corpus Den Hoorn, om precies te zijn op de hoek van de Canadalaan en het Overwinningsplein, een nieuwe en moderne Nederlands hervormde kerk in gebruik nemen. „Men” is eigenlijk de Hervormde Gemeente van Groningen en die „men” wordt vertegenwoordigd door een enthousiaste en energieke predikant, ds. P. J. de Bruijn. oe.n ds. De Bruijn een twee en een half jaar geleden werd benoemd tot predikant van de elfde wijkgemeente (de uitbreidende zuidwesthoek van de stad) werd hem naast de pastorale zorg ook opgedragen te bewerken, dat daar een kerk zou komen. Ds. De Bruijn nam het initiatief tot instelling van de zogenaamde Duizendgulden-club, die in oktober 1957 startte.
Fleurig boekje Nu de landelijke kerkbouwactie in Groningen is beëindigd (waaraan ds. De Bruijn en zijn medewerkers geen schade wilden toebrengen) wordt de zaak grootser opgezet. Er is een boekje verschenen, getiteld Duizend-gulden-club, met een voorwoord van de burgemeester van Groningen, de heer J. Tuin, en een aanbeveling plus portret van alle hervormde predikanten in Groningen. Voorts wordt in het fris uitgevoerde en aantrekkelijke boekje de werkwijze van de Duizend-gulden-club uitgelegd. Duizend maal duizend De club dankt haar naam aan het feit, dat de giften worden verantwoord in een dat duizend bladzijden telt en op elke bladzijde moet een bedrag van f 1000.- komen. Wordt er dus een gift van f 1000.- ineens gedaan, dan is de bladzijde vol. Komen er twee van f 500.- of vier van f 250.- dan is de bladzijde ook vol. Het bijzondere van het systeem is, dat ieder vijf jaar de tijd heeft voor het volstorten van het bedrag dat men wil geven. Vijf jaar heeft ds. De Bruijn zich gesteld voor de actie, die door dit systeem echter precies tien jaar kan duren, want wie in september 1962 (de laatste maand van de actie) nog inschrijft als lid van de club, heeft dan nog vijf jaar de tijd om zijn bedrag vol te storten.

Nieuwsblad van het Noorden, 31-12-1959:

Voor particuliere woningbouw zal, behoudens toestemming door de raad, aan de heren P. H. Welbergen (ƒ 5.000), B. H. Kubbinga (ƒ 5.000) grond aan de Canadalaan en aan dr. K. J. van Deen (ƒ 18.200) grond aan de Helper Esweg worden verkocht.

Nieuwsblad van het Noorden, 18-02-1960:

Voorts wordt de aankoop van het perceel Hovenstraat 12 voor f 1400 voorgesteld, alsmede een ruiling van de percelen Friesestr.-weg 157 en 159, Coehoornsingel 13, 13a en 13c tegen een perceel bouwterrein aan de Canadalaan. De gemeente heeft deze percelen nodig tot sanering van de betrokken buurt a-vn de Friesestr.-weg en voor de doorbraak van de Übbo Emmiussingel naar het Gedempte Zuiderdiep in het verlengde van de Phebensstraat. De percelen aan de Fr.-straatweg zullen terstond worden gesloopt. De eigenaar zal aan de Canadalaan een eengezinswoning met garage bouwen en van de gemeente f 26.100 toe krijgen.

Nieuwsblad van het Noorden, 17-03-1960:

deze Stad…. STARKE JAAN (in koper) in Corpus den Hoorn

Der was es ’n haü groot en dik wief, dei Liesbet haitte. Laange Bet, zeden ze tegen heur en heur zeun nuimden ze starke Jaan, omdat e zoo staark was as ’n beer. Diezelfde starke Jaan staat sinds gisteren in het tuinperkje voor de nieuwe lagere school aan de Canadalaan in Corpus den Hoorn: een robust beeld van gelaste koperplaat, compleet met molensteen om de nek en een torenklok op het hoofd. Starke Jaan is onderwerp van een heel fraai Groninger volksverhaal, dat zoals nu blijkt steeds weer mensen inspireert. , ,
Het beeld is gemaakt door de
beeldhouwster mevrouw L. H. van Meurs-Mauser te Egmond aan Zee, kleindochter
van de in 1952 overleden dr. A. van Voorthuijsen (de eerste schoolarts in Groningen) en echtgenote van de kunstschilder Geert Jan van Meurs, zoon van wijlen prof. mr. J. H. van Meurs. Men ziet: banden met Groningen genoeg om enthousiast te worden bij het oprakelen van zon onvervalst, stoer Groninger verhaal. Men kan het onder andere vinden in de in 1930 uitgegeven bundel Groninger Vertellingen (Het Boek van Minne Koning) verzameld door E. J. Huizenga-Onnekes en rijk geïllustreerd door Johan Dijkstra.
Om de draad weer op te vatten: Starke Jaan kon allervreselijkst eten. Zijn „moeke” kon hem op den duur de kost niet meer geven. Daarom werd hij bij een boer aan het werk gezet. Men kwam overeen, dat Jan niets zou verdienen, maar dat hij naar hartelust, kon eten. Hij lustte een „aardig” hapje, dat kan men begrijpen van zon sterke vent. De boer vond het prachtig, want hij was een grote gierlap. Jan zei: „Dat ’s mie ook goud, moar as ’t joar om is, den wil ik ’t recht hemmen om joe ’n slag veur ’t gat te geven”. Alles ging goed. Jan trok zélf de ploeg door ’t land en laaide met een extra grote hooivork de koestal in één hap vol. Toch werd de boer ongerust. De jongen at hem de oren van het hoofd. Dizze knecht joug hom nog de haile ploats deur ’t keelgat. Hij moest hem zo gauw mogelijk weer kwijt.
Zijn vrouw had bij het opputten van water haar trouwring verloren. Haal ‘m er maar eens uit voor mij, zei de boer. Jan daalde langs een ladder af in de put. De boer liet gauw een hele wipkar vol stenen in de put omkieperen. „Joagt dei houner toch weg”, riep Jan, „ze krabben mie allemoal zaand ien oogen”. De boer keek even raar. Toen rolde hij een grote molensteen naar de put en liet deze naar beneden ploffen. Jan stak zijn hoofd door ’t gat en zei „Wat heb ie mie nou ’n mooi kroagje om doan!” Nou wist de boer het verder niet meer. Met schrik dacht hij aan het eind van het jaar: wat zou die klap hard aankomen! Ten einde raad liet hij een grote klok uit de kerktoren halen en deze in de put smijten. „Wat heb ie mie nou ’n mooi houd je opzet!” riep Jan. „Mor goa es ’n beetje oet ’t licht, want ik heb ring vormen”. En daar kwam Jan naar boven geklauterd, met de klok op de kop en de molensteen om de hals. De boer was wit van benauwdheid.
Nou begon hij lief te doen tegen Jan. Maar dat hielp niet meer. Jan gaf de boer een slag voor het gat, dat die dwars over het erf heen vloog. Gelukkig kwam de wind hem onder zijn jas, zodat hij heel zachtjes weer naar beneden kwam. En zo was hij van Jan af.
Liever geen klap voor ’t g. van hem! — Starke Jaan —

Nieuwsblad van het Noorden, 08-07-1960:

De verkoop van een perceel bouwterrein aan de Canadalaan aan de heer J. Kevelam (f 50001 is door B. en W. van Groningen voorgesteld,

Nieuwsblad van het Noorden, 14-07-1960:

De aankoop van het perceel Polderstraat 2 voor f3OOO. Poelestraat 16, 16/1, 16a, 16b en 16c voor f 70.000 wordt voorts aan de raad voorgesteld, evenals de verkoop van een perceel bouwterrein aan de Canadalaan aan de heer K. Boersma voor f5OOO.

Nieuwsblad van het Noorden, 30-07-1960:

Verwarring
Wist u, dat heel veel mensen de grootste moeite hebben Corpus den Hoorn te onderscheiden van Plan Laanhuizen? Het klinkt misschien even wat dom, maar het is toch eigenlijk heel begrijpelijk. Want in beide wijken herinneren straatnamen aan oorlog en bezetting. In Corpus den Hoorn bijvoorbeeld: Bezettingslaan, Invasiestraat, Deportatiestraat, Distributiestraat, Canadalaan enzovoort. In Laanhuizen: Sabotagelaan, Illegaliteftslaan, Verzetsstrijderslaan, Gijzelaarslaan, Onderduikersstraat, Droppingsveld. Wie nu heel goed oplet, zal merken, dat de straatnamen in Laanhuizen tot op zekere hoogte onder één noemer te brengen zijn, namelijk het verzet, terwijl de namen in Corpus den Hoorn meer in het algemeen op de oorlog betrekking hebben. Maar dit is toch wel een subtiel verschil, dat in het dagelijks verkeer moeilijk te hanteren is. En aangezien Corpus den Hoorn vele malen groter is dan Laanhuizen en daardoor ook meer bekendheid geniet, is men geneigd alle straatnamen, die aan de oorlog doen denken, direct onder Corpus den Hoorn thuis te brengen. Vooral leverancies van allerlei aard moeten steeds zwaar boeten voor hun vergissingen. Dikwijls hebben ze gans Corpus den Hoorn doorgetuind, voor ze op het idee komen, dat er ook nog een nieuwe wijk Plan Laanhuizen vlak in de buurt ligt! Heel wat kostbare loonuren zijn op deze wijze verloren gegaan. Géén pientere zet van de gemeentelijke plannenmakers’.

Nieuwsblad van het Noorden, 06-09-1960:

Na het akkoord van de raad wil men voorts aan de heer K. Sandburg te Groningen voor f 5.000 verkopen een bouwterrein aan de Canadalaan.

Nieuwsblad van het Noorden, 20-09-1960:

De heer K. Sandberg kan aan de Canadalaan zijn eengezinswoning bouwen, mitsgaders garage, want de raad heeft hem de ervoor benodigde grond voor f 5000.- verkocht.

Nieuwsblad van het Noorden, 01-10-1960:

Hoge uitgaven

bouw van een gymnastiekschool aan de Canadalaan; idem aan de Semmelweisstraat; bouw van een imbecielenschool met internaten voor imbecielen en zwakzinnigen; bouw van een school voor moeilijk opvoedbare kinderen; bouw van een kleuterschool aan de Canadalaan;

Nieuwsblad van het Noorden, 11-11-1960:

RAADSVOORDRACHTEN Motel in Corpus den Hoorn Bouw maisonnettes
In een voordracht aan de raad hebben B. en W. van Groningen een aantal wijzigingen voorgesteld in het uitbreidingsplan Corpus den Hoorn. Daarbij is grond gereserveerd, op de hoek van de Donderslaan en de Laan van de Vrijheid, voor het stichten van een motel, vlak bij de nieuwe rijksweg naar Heerenveen dus. Het motel zal eveneens een restaurant krijgen.
Naast het motel zullen, uiteraard als de plannen worden goedgekeurd, bedrijfsruimten komen met daarboven in galerij bouw kleine flatjes (maisonnettes).
Voorts ligt het in de bedoeling langs de Kochstraat en de Paterswoldseweg middenstandswoningen te bouwen ih vier lagen.
Afgezien is van het plan op de hoek van de Kochstraat-Laan Van de Vrijheid en de Paterswoldseweg een wijkgebouw te plaatsen. Volstaan wordt met dat in De Wijert voor alle drie zuidelijke wijken. De grond zal nu bestemd worden voor een flatgebouw van tien woonlagen.
Voor een pensiontehuis op de hoek van de Bezettingslaan, de Canadalaan en het Overwinningsplein bleek geen interesse te bestaan.
De grond zal nu bestemd worden voor middenstandswoningen in drie lagen en winkelruimten met erboven drie woonlagen in galerijbouw. Eengezinshuizen zullen komen aan de Henri Dunantlaan.

Nieuwsblad van het Noorden, 26-11-1960:

De Leonard Springer-school, dit jaar verhuisd van de Parkweg naar het nieuwe schoolgebouw aan de Canadalaan,

Nieuwsblad van het Noorden, 26-11-1960:

Oplossing Puzzel 1407 DIE BRAVE DOORLOPENDE!
veertig beloofde zakagenda’s en wel voor:
mevr. A. Brunsting-v. d. Bosch, Canadalaan 23

Nieuwsblad van het Noorden, 04-03-1961:

OPLOSSING PUZZEL 1421 MEPHISTOGRAM
Eerste prijs van f 15.—: mevrouw A. Brunsting, Canadalaan 23, Groningen.

Nieuwsblad van het Noorden, 21-03-1961:

Raadsvoordrachten
Aan de Canadalaan willen de heren G. A. de Preter en J. Geertsema, beiden te Groningen, een dubbel middenstandseengezinshuis bouwen. Als koopprijs voor de grond wordt f 5400 voorgesteld voor ieder afzonderlijk.

Nieuwsblad van het Noorden, 15-07-1961:

OPLOSSING PUZZEL 1440 NAAR GENOEGEN

De 0.0.-prijs van f 10,— gaat deze maal naar mejuffrouw A. G. Kerkstra, Canadalaan 41, Groningen, die ook behoorde tot het legioen dat de puzzel makkelijk vond. Zij vertelde mij dat wel op uiterst originele manier. In haar brief zat — u ziet hoe simpel het kan — een echte peuleschil met de notitie: „Deze opgave was voor mij een ” In de peuleschil zat de oplossing netjes Ingevouwen. Het kan haast niet eenvoudiger, maar in de overigens prijzenswaardige stapel 0.0.–ïnzendingen was deze eenvoud het kenmerk van het ware! Complimenten voor alle prijswinnaars, dank aan alle inzenders, en de groeten van Dr. DENKER

Nieuwsblad van het Noorden, 22-08-1961:

Het bestuur van de Vereniging tot bevordering van christelijk lager- en meer uitgebreid lager onderwijs kreeg toestemming (en wat belangrijker is: ook het nodige geld) voor het stichten van twee noodlokalen (aan de Canadalaan) in afwachting van de toestemming voor de bouw van een nieuwe school.

Nieuwsblad van het Noorden, 25-11-1961:

40 Nieuwsblad-zakagenda’s gaan naar:
mej. A. G Kerkstra, Canadalaan 41

Nieuwsblad van het Noorden, 16-06-1962:

— SI woningen, 3 winkels met magazijnen en 32 autoboxen, gelegen te Groningen aan de Bezettingslaan, de Canadalaan en de Deportatiestraat, zijn door het Makelaarskantoor J. L. la Gro & Zoon verkocht voor De Noord-Nederlandse Bouwmaatschappij N.V. te Groningen aan de Stichting tot Behartiging van de Belangen van het Personeel der N.V. Philips’ Gloeilampenfabrieken.

Nieuwsblad van het Noorden, 23-10-1962:

GRONINGEN. Door het architectenbureau Bijlefeld te Groningen werd het bouwen van een 6-klassige school voor christelijk lager onderwijs aan de Canadalaan (bouwplan Corpus Den Hoorn) bij ’t Hoornsche Diep voor rekening van de Ver. tot Bevordering en instandhouding van Chr.lo en ulo in Groningen, gegund aan bouwbedrijf fa. I. Heeringa te Groningen voor f 195.887,-.

Nieuwsblad van het Noorden, 06-11-1962:

Verder werd toestemming gegeven voor de verkoop van grond aan de IJsselstraat voor f 62.700 aan de Vereniging voor Chr. Buitengewoon Onderwijs en van een terrein aan de Canadalaan voor f 57.512,50 aan de Vereniging tot Bevordering van Chr. Lager en Meer Uitgebreid Lager Onderwijs. Op beide percelen wordt een school gebouwd.

Nieuwsblad van het Noorden, 12-03-1963:

De onderstaande voorwerpen zijn te bevragen aan de navolgende adressen:
Ballpoint: Canadalaan 39

Nieuwsblad van het Noorden, 10-09-1963:

Duitse radio-amateur meldde: ZWEMSTER ANK HULSEBOS IN BRAZILIË GEOPEREERD
(Van een onzer verslaggevers) ENIGE CONSTERNATIE heerste er zaterdagavond ten huize van de (zwem-)familie Hulsebos aan de Canadalaan in Groningen. Hoewel men in dit sportieve gezin niet gauw „op drift” raakt, veroorzaakte een telefoontje uit het Duitse Schweinfurt een klein opschuddinkje: „Ankie, uw dochter, ligt in een ziekenhuis te Porto Alegre !” VERBAZING tekende zich af op het gezicht van Ankie’s moeder: „Wat mankeert er aan? Hoe weet u dat allemaal. Hoe is het met Ankie? Is ze erg ziek? We hoorden al zo weinig van haar”. Het was ook wel wat vreemd, dat iemand uit Duitsland naar Groningen belde, dat Ank Hulsebos in een Braziliaans hospitaal was opgenomen tijdens de Universitaire Spelen. „Weest u gerust”, zo zei de Duitse stem, „er komt nog een telegram, maar op dit moment zijn de telegrafische verbindingen met Brazilië verbroken”. „JA, MAAR, wat scheelt haar dan?”, zo vroeg mevrouw Hulsebos een beetje ongerust. „Niets ernstigs. Ank is geopereerd aan haar blinde darm.” „Hoe is het met haar?” „Uitstekend”, was het antwoord. Toen was mevrouw Hulsebos enigszins gerust gesteld, temeer omdat ze wist dat dokter Mosterd de ploeg begeleidde. Maar nog was haar niet duidelijk hoe de Duitser haar op de hoogte had kunnen stellen. „GNADIGE FRAU”. aldus de Duitser, „ik ben radio-amateur en juist had ik een gesprek met een Braziliaanse collega. Waarschijnlijk, maar dat weet ik niet zeker, was hij de hoteleigenaar, bij wie de zwemploeg overnacht. Hij vertelde me van Ankie’s grote pech, van haar opneming in het hospitaal en van haar toestand. U kunt werkelijk gerust zijn”. „Danke sehr”, haspelde mevrouw Hulsebos. „Bitte”, was het korte, maai vriendelijke bescheid. „NATUURLIJK waren we wat geschrokken”, zo vertelde mevrouw Hulsebos maar die Duitser stelde ons zeer gerust. Inderdaad volgde er een telegram en daarin stond vrijwe] hetzelfde als wat hij had verteld. Ops is nu ook duidelijk geworden wat de oorzaak was van Anks minder goede resultaten de laatst« tijd. Zij had er steeds last van, achteraf gezien. …
ANK HULSEBOS pech

Nieuwsblad van het Noorden, 16-09-1963:

Vrijdag 20 september Opening VCLO-school aan Canadalaan te Groningen

Uit het Nieuwsblad van het Noorden (gepubliceerd op 23 september 1963):

Nieuwsblad van het Noorden bericht van 20-09-1963

Vrijdag 20 september wordt ’s middags om twee uur door het bestuur van de Vereniging voor Christelijk Lager Onderwijs en de oudercommissie van de J. H. Topschool te Groningen, het nieuwe schoolgebouw aan de Canadalaan in Groningen officieel in gebruik genomen. Deze nieuwe school gaat op het ogenblik nog schuil achter twee noodlokalen, maar deze gebouwen zullen zo spoedig mogelijk verdwijnen. De opening van ’t nieuwe schoolgebouw zal plaatsvinden in het Menno Lutterhuis aan de Paterswoldseweg te Groningen. Na het officiële gedeelte wordt de school door de genodigden bezichtigd.
J.H. TOPSCHOOL GEOPEND V.C.L.O. eert haar in 1956 overleden penningmeester
(Van een onzer verslaggevers)
IN EEN RECORDTIJD is de nieuwe J. H. Topschool aan de Canadalaan te Groningen van de Vereniging tot bevordering van het Christelijk Lager Onderwijs uit de grond gestampt. Na de laatste (strenge) winter is de bouw pas begonnen en reeds gisteren kon het schoolgebouw feestelijk in gebruik worden genomen. Dat gebeurde in eerste instantie in het Menno Lutterhuis aan de Paterswoldseweg en daarna in de school zelf.
Ds. J. E. Uitman opende, bij afwezigheid van de voorzitter dr. R. ten Ka te, de bijeenkomst met het lezen van Psalm 111 : „Halleluja. Ik zal de Heer van ganser harte loven ”
De predikant begon zijn toespraak met een verklaring voor de naamgeving van de school. Johannes Harm Top, die 43 jaar werd (hij overleed 14 maart 1956) is namelijk een tijdlang penningmeester van het verenigingsbestuur geweest. „De VCLO-scholen”, aldus ds. Uitman, „hadden zijn hart. Hij begreep het kind en niets was hem te veel opdat deze scholen goede scholen zouden zijn. De voorzitter van de oudercommissie, de heer J. H. Bannink, verheugde zich dat de echtgenote en de kinderen van wijlen de heer Top aanwezig waren. Tevens verwelkomde hij de wethouder E. van Ruller, in plaats van diens collega drs J. J. H. van der Ree. „De naam van de school”, aldus jde heer Van Ruller, „heeft mij getroffen. De heer Top diende niet alleen het VCLO-onderwijs doch tevens de gehele gemeente Groningen.” (de heer Top was jaren lang raadslid). De heer Van Ruller meende dat deze school uiterst belangrijk zal zijn in de woonwijk Corpus den Hoorn. De rijksinspecteur voor het lager onderwijs, de heer H. Burger, zei in een korte speech, dat de scholennood in Groningen nog zeer groot is. „Er mogen zeker nog 20 permanente gebouwen bijkomen”, zo verklaarde hij. Mevrouw Top hees vervolgens bij het gebouw de schoolvlag en zij toonde zich zeer dankbaar dat de J. H. Topschool de naam van haar man zal dragen. Deze school bezit zes klassen en is de 21ste in de rij van de VCLOscholen.

Nieuwsblad van het Noorden, 20-09-1963:

Eerste paal Immanuelkerk op 25 september 1963 om 4 uur wordt op het terein Overwinningsplein hoek Canadalaan de eerste paal voor de Nederlands Hervormde Immanuelkerk geheid.

Nieuwsblad van het Noorden, 13-01-1965:

N.V. Vlietstra: „Het onderwijs van de omweg” LOM-school Fiducia te Groningen geopend

(Van een onzer verslaggevers)
„De school, waar wij het onderwijs van de omweg betrachten”. Zo kenschetste de hoofdinspecteur van het buitengewoon lager onderwijs, de heer N. V. Vliet st ra uit Utrecht, de nieuwe christelijke school voor kinderen met leer- en opvoedingsmoeilijkheden aan de Canadalaan-Distributiestraat te Groningen, welke hij gistermiddag officieel heeft geopend. De heer Vlietstra deed dat op symbolische wijze met het uitspreken van een rede in motel Terminus-Noord, waar bij gelegenheid van deze ingebruikneming het bestuur en leerkrachten van de school alsmede een groot aantal genodigden, onder wie wethouder van onderwijs drs. 3. 3. H. v. d. Ree, bijeen gekomen waren. Met het onderwijs van de omweg doelde de heer Vlietstra op de methoden aangepast onderwijs te geven in die zin, dat bij leerlingen met bijvoorbeeld rekenmoeilijkheden de nadruk wordt gelegd op taalonderricht en omgekeerd.
De bijeenkomst in Terminus-Noord stond onder leiding van de voorzitter van het schoolbestuur, dr. R. ten Kate. In zijn openings- en welkomstwoord herinnerde deze er aan, dat de tot-stand-koming van de nieuwe school gelukkig geen acht, maar zeven jaar heeft geduurd. Acht jaar was de termijn, welke destijds van gemeentewege werd gesteld voor realisering van de plannen.
Fiducia
In een kort overzicht merkte dr. Ten Kate op, dat op 25 oktober 1956 de oprichtingsvergadering plaats had van het comité voor een LOM-school. Twee jaar later startte deze vorm van onderwijs in de leegstaande kleuterschool aan de Blekerslaan. Op 5 juli 1963 werd de bouw van de school aanbesteed. De opdracht werd gegund aan Aannemersbedrijf B. van der Berg te Groningen. Het ontwerp voor het gebouw werd gemaakt door architect J. H. W. Rots, eveneens te Groningen. Over de naam Fiducia, welke het schoolgebouw heeft meegekregen, zei de voorzitter: „Daaraan zijn drie betekenissen inherent, vertrouwen, zelfvertrouwen en verwachting. Ik hoop, dat deze drie facetten karakteristiek mogen zijn voor de schoolbevolking.”
Leerstoornis
Hoofdinspecteur Vlietstra merkte op, dat het onderwijs — zoals in de grondwet staat ■— een aanhoudende zorg voor de overheid is. Voor dit jaar is door de regering niet minder dan 3400 miljoen gulden voor het onderwijs uitgetrokken. Dat stemt tot voldoening, maar een schoolgebouw op zichzelf is niets. Het gaat er om, wat schuilt er achter. Bij het LOM-onderwijs gaat het primair om de leermoeilijkheden, aldus hoofdinspecteur Vlietstra. De opvoedingsmoeilijkheden (thuis) zijn secundair. Hij onderscheidde kinderen met een leergebrek, met een leerbelemmering en met een leerstoornis. Het gaat hier om de laatste groep. De aanpak van het onderwijs voor deze drie categorieën is heel verschillend. „Maar voor de school waar het hier om gaat en voor het LOM-onderwijs in het algemeen, zou ik willen zeggen, dat wij het onderwijs van de omweg betrachten,” aldus de heer Vlietstra.
Volière
Namens het gemeentebestuur werd vervolgens het woord gevoerd door wethouder drs. J. J. H. v. d. Ree, die zei blij te zijn, dat eindelijk de Fiducia-school is tot stand gekomen. Blij voor het schoolbestuur, maar ook blij voor de gemeente, omdat in de voormalige kleuterschool aan de Blekerslaan nu de tweede gemeentelijke LOM-school kan worden gehuisvest. Prof. dr. G. A. van Es, voorzitter van de Geref. schoolvereniging, sprak namens alle christelijke schoolbesturen in Groningen en omgeving en architect J. W. H. Rots namens allen die bij de bouw van de school betrokken zijn geweest. Hij droeg aan het bestuur een volière met een groot aantal vogels over. Tenslotte werd het woord gevoerd door de heer Jaap van der Meij uit Beetsterzwaag, die een scherfmozaïek in een van de buitenmuren heeft aangebracht, en het hoofd van de school, de heer H. Wieringa.
Reeds te klein
De nieuwe school bestaat uit zes leslokalen, een ultramoderne en uitstekend ingerichte gymnastiekzaal, een hal, die tevens dienst zal doen als overblijflokaal, een keuken, een handenarbeidlokaal en een aantal kleinere vertrekken. Er zijn thans een 127 leerlingen ingeschreven, waarvan 43 worden onderwezen in de dependance, gevestigd in de Wilhelminaschool aan de Korreweg. Dat betekent dus, dat de nieuwe school nu al te klein is en dat in de toekomst een tweede Christelijke LOM-school in Groningen zal moeten verrijzen.

Nieuwsblad van het Noorden, 24-11-1965:

Twee schoolschepen gaan naar Paddepoel
De verwarming in de vier schoolschepen van de gemeente Groningen voldoet niet. Daarom stellen B. en W. de raad voor ze met een flexibele verbinding aan te sluiten op het gasnet. De kosten van het kopen van acht gaskachels en van de ‘aansluiting schat men op f 14.600. Alle schoolschepen liggen op het ogenblik in het Hoornsediep bij de Canadalaan. Omdat er in Corpus den Hoorn enkele stenen scholen klaar zijn gekomen, kunnen twee schepen met in totaal vier lokalen worden overgebracht naar Paddepoel. Ze zullen daar een ligplaats krijgen in het Reitdiep ten zuiden van de in aanbouwzrjnde Pleiadenbrug. Er zijn voorzieningen nodig als bestrating, een speelplaats en afrasteringen. De kosten hiervan zijn ongeveer f 25.000. De raad zal er maandag over beslissen.

Nieuwsblad van het Noorden, 23-03-1966:

— De 13-jarige Tineke Boersma, Canadalaan 11, kwam gistermiddag door nog onbekende oorzaak op de Van Iddekingeweg met haar fiets ten vaL Ze kreeg een hersenschudding en een hoofdwond en werd door de GGD naar het Academisch Ziekenhuis gebracht. De wachtcommandant op het hoofdbureau van politie vraagt getuigen zich te melden.

Nieuwsblad van het Noorden, 03-06-1966:

Rijksgoedkeuring twee gymlokalen komt eind 1966
(Van een onzer verslaggevers). In het derde kwartaal van dit jaar kunnen de rijksgoedkeuringen worden verwacht voor de bouw van twee gymnastieklokalen, zo delen burgemeester en wethouders van Groningen aan de raad mee. Eén van de lokalen wordt (voor f 425.000) gebouwd aan de Multatulistraat in De Wijert, de andere (voor f 405.000) aan de Canadalaan in Corpus den Hoorn. B. en W. streven er naar de bouw van de lokalen gelijktijdig aan één aannemer op te dragen, waardoor een besparing van f 40.000 zou kunnen worden verkregen. De totale bouwkosten zouden hierdoor dan op f 709.000 komen.

Nieuwsblad van het Noorden, 20-03-1967:

Aanleg vanmorgen gestart Basketbalveldjes in Groningen komen deze week klaar
(Van een onzer verslaggevers) De dienst Openbare Werken van de gemeente Groningen is vanmorgen begonnen met de aanleg van vijf basketbalveldjes, waarvan er vier in de nabijheid van scholen komen te liggen en een op het marktterrein aan de Westerhaven. Zoals gemeld worden het blijvende speelvelden, waarvan basketbal beoefende buurtclubs gebruik kunnen maken. Het terrein bij de Prinses Irene- en Prinses Marijke-school aan de Korreweg is vanmorgen gereed gekomen, vanmiddag toog men aan het werk bij de Henricus Muntingschool in de Resedastraat. De overige drie veldjes komen te liggen bij de noodscholen aan de Ketwich Verschuurlaan, de Leonard Springerschool (Canadalaan) en dus op de Westerhaven. Het ligt in de bedoeling dat alle vijf velden nog deze week kunnen worden bespeeld.

Nieuwsblad van het Noorden, 24-01-1976:

Echtpaar Van der Zee neemt afscheid

Arts drukt 2000 handen

(Van een onzer verslaggevers)
Liefst 2000 mensen hebben gisteravond in Het Boschhuis aan de Hereweg afscheid genomen van hun huisarts M. G. van der Zee (48), die om gezondheidsredenen zijn praktijk in Corpus den Hoorn moest overdoen aan de heer A. Knol.
De mensen stonden soms tot ver op de Hereweg, zodat de receptie (oorspronkelijk gepland van zeven tot negen uur) ruim een uur uitliep.
De heer Van der Zee was achttien jaar huisarts in Corpus den Hoorn en werd door zijn patiënten beschouwd als een van de oude tempel. Namens die patiënten kreeg het echtpaar Van der Zee een 10-delig tuinameublement, een motormaaier en een stereoinstallatie en een cadeau dat ze zelf mogen uitzoeken. Verder namen vele mensen nog bloemen en persoonlijke geschenken mee.
De heer Van der Zee wordt medisch adviseur van de Agrarisch Sociale Fondsen. Hij haalde zijn doktersbul in 1955 aan de Groninger universiteit. Zijn praktijk was achtereenvolgens gevestigd aan de Laan van de Vrede, de Paterswoldseweg en de Canadalaan.
Huisarts Van der Zee (rechts) drukt de hand van één van zijn patiënten. Hij moest er veel schudden gisteravond.

Nieuwsblad van het Noorden, 05-04-1994:

GRONINGEN – Een 45-jarige inbreker is zaterdag omstreeks 19.30 door de politie betrapt bij een inbraak in een school aan de Canadalaan. Het gaat om de 45-jarige H.S. uit de stad. Hij brak een ruit en ging vervolgens de school binnen. Op het moment dat hij computerapparatuur klaar zette werd hij door de politie in de kraag gevat. De man is na verhoor weggestuurd. ,; •, •

Nieuwsblad van het Noorden, 21-12-1993:

■ Alleen eendjes en meeuwen gebruiken tegenwoordig dit deel van een ‘verzopen’ parkje in het zuiden van de stad, nabij de Canadalaan en parallel aan het Noord-Willemskanaal. Door de grote hoeveelheden neerslag kan de grond het water niet snel genoeg verwerken. Het laaggelegen stukje groen op de foto staat overigens wel vaker blank. Vermoedelijk bevordert de structuur van de ondergrond het wegsijpelen van het hemelwater niet. Ook is niet uitgesloten dat de grond is dichtgeslagen doordat er te veel met (te) zwaar materieel overheen is gereden. In het verleden heeft de gemeente in diverse plantsoenen in de stad, onder meer in het Stadspark, met drainage de ondergrond verbeterd om waterover- last te beperken. De conditie van bomen en struiken waarvan de wortels te lang in het water staan, gaat vaak achteruit. © NvhN/ Wladimir van der Burgh

topografischemilitairekaart-1927

topografischemilitairekaart-1914

topografischemilitairekaart-1908

topografischemilitairekaart-1853

Op de uitsnedes van deze topografische militaire kaart uit 1935 is goed te zien dat het Hoornse Diep vroeger veel dichter bij de Canadalaan liep dan tegenwoordig. De oude loop is na 1927 gedempt. Deze wordt echter nog steeds zichtbaar op het grasveld voor de huizen aan de Canadalaan als het een tijd veel heeft geregend.

En verder uit de Groninger Archieven en de bekende Groninger en historie-kenner Beno Hofman:

De klassieker Groningen-Münster is een goede promotie van de noordelijke wielersport.
 In 1929 werd er ook iets gedaan in die richting. Toen werd het ‘Groninger wieler- en motor stadion’ geopend, met een uit Amsterdam gehaalde baan en tribune. De verwachtingen van de exploitanten waren hooggespannen maar de ‘Velodrôme’, zoals de baan werd genoemd, werd geen succes en na zes jaar was de droom voorbij.
Wielrennen is aanvankelijk meer baan- dan wegsport. Dit komt door de slechte kwaliteit van de wegen en doordat er alleen bij baanrennen wat valt te verdienen aan toeschouwers. In Groningen ligt de eerste wielerbaan op het Noordersportterrein aan de Korreweg.
Dit zogeheten Julianabaantje is slechts 250 meter lang, maar geeft wel een enorme impuls aan de Groningse wielersport. De latere Nederlands kampioen Herman Nankman is één van de talenten die op het baantje rijdt.
In 1921 maakt het Noordersportterrein plaats voor de aanleg van het Bernoulliplein. Het betekent voor het Groningse wielrennen een forse aderlating. Pas na de oprichting van de ‘Noordelijke Wieler Vereniging’ in 1925 bloeit de sport hier weer op. Voor wedstrijden kunnen de renners dan terecht op een sintelbaan in het Stadspark.
Het plan voor de aanleg van een nieuwe Groningse wielerbaan ontstaat aan de Poelestraat, in het huidige café Stadtlander. In 1927 laat Pieter Huig Marinus Mak het voorhuis verbouwen tot twee winkelruimten voor zijn wijnhandel. Mak trekt Albertus Johannes Marinus Dibbits aan om hem te helpen.

De twee hebben niet alleen de liefde voor de wijnhandel met elkaar gemeen, maar houden ook beiden van wielrennen. Ze richten de ‘NV Groninger wieler- en motorstadion’ op en gaan op zoek naar een baan.
Mak c.s. vindt deze in Amsterdam, waar voor de Olympische Spelen van 1928 een nieuw stadion met vaste wielerbaan is gebouwd. Het oude stadion met demontabele baan wordt tijdens de Spelen nog gebruikt, maar daarna wegens overbodigheid gesloopt.
De Groningers zien hun kans en kopen de wielerbaan en een tribune voor respectievelijk vijf- en tweeduizend gulden. Geld voor de aankoop van een geschikt terrein heeft de NV nog niet, maar ze kan tussen de Paterswoldseweg en het Hoornsediep wel twee percelen grond huren van de grossiers Jozef en Emanuel Marcus.
De eerste tegenslag komt als de baan en tribune in schepen over de Zuiderzee onderweg zijn naar Groningen. Door de strenge winter komen de schepen vast te zitten in het ijs, waardoor de transportkosten oplopen tot drieduizend gulden. Ook de gemeente werkt niet hard mee.
Mak vraagt al op 22 februari 1929 een bouwvergunning aan, maar het duurt tot 15 mei voor de gemeente akkoord is. De NV krijgt slechts een tijdelijke vergunning, omdat op de grond volgens het gemeentelijke uitbreidingsplan woningbouw is gepland.

Op zaterdag 3 augustus wordt het wieler- en motorstadion officieel geopend. Volgens ‘Het Noorden in Woord en Beeld’ houdt president-commissaris Hendrik Frinking een ‘door de loudspeaker met koffiemolen-allures danig verminkt’ openingswoord. Daarna knipt juryvoorzitter C.H. Robertus een lint door en beginnen de openingswedstrijden.

Het hele weekend wordt er gereden, onder anderen door de Olympische kampioenen Leene en Van Dijk. De publieke belangstelling valt nog wat tegen, maar de organisatoren hebben goede hoop dat dit beter zal worden.

topografischemilitairekaart-1935

Op deze topografische militaire kaart uit 1935 kun je heel mooi zien waar de wielerbaan heeft gelegen (rechtsboven de Scheepswerf).

Knipkaart voor de 1e rang van de tribune van het Velodrôme, Nieuwsblad van het Noorden, 6 augustus 1929.
De ‘NV Groninger wieler- en motorstadion’ weet het middenterrein te verhuren aan voetbalvereniging Velocitas, die (tijdelijk) is uitgekeken op het Stadspark. Het stadion gaat nu in de volksmond het ‘Velodrôme’ heten.
In het nieuwe stadion wordt Velocitas het seizoen ’29-’30 voor de vierde achtereenvolgende keer noordelijk voetbalkampioen, maar de kwaliteit van het veld laat veel te wensen over. De NV besluit het terrein in mei 1930 te kopen voor zeventienduizend gulden en een nieuw afwateringssysteem aan te leggen. Gevolg is wel dat Velocitas een jaar moet uitwijken naar de Esserberg en de NV veel inkomsten misloopt.
Ook in de organisatie zelf rommelt het. Mak haakt in mei ’31 af en Dibbits in augustus ’33. Het beoogde maatschappelijk kapitaal van tienduizend gulden wordt nooit gehaald. Er worden regelmatig toppers naar Groningen gehaald als bijvoorbeeld vijfvoudig sprintwereldkampioen Piet Moeskops, maar de inkomsten houden geen gelijke tred met de uitgaven.

In 1935 zijn de schulden zo opgelopen dat de deurwaarder tijdens een wedstrijd beslag probeert te leggen op de recette. Dit lukt niet doordat het geld dan al naar Koos Kerstholt is gebracht, waar de renners na afloop worden uitbetaald.
Maar het is duidelijk dat het mis gaat met de ‘NV Groninger wieler- en motorstadion’. Op 31 december 1935 loopt de termijn van de gemeentelijke vergunning af en op 9 juni ’36 worden terrein en baan publiek verkocht in Huis De Beurs.
Hoewel president-commissaris Frinking als privépersoon de boel koopt voor vijftienduizend gulden, betekent dit wel het einde van het stadion en daarmee van een belangrijke episode in de Groninger wielersport. Na de oorlog is op het terrein het blok Bezettingslaan- Invasiestraat- Rode Kruislaan- Canadalaan verrezen.

 

Hoogtepunten uit de afgelopen jaren:

 

Wilt u nog meer krantenartikelen lezen?

[advanced_iframe securitykey=”7f99baaa4e366aa0e6f7324b7bb01b2310278446″ src=”http://www.delpher.nl/nl/kranten/results?query=canadalaan+groningen&page=1&maxperpage=50&coll=ddd”]

[Deze tekst zal nog worden aangevuld. Daartoe kunt u ook een bijdrage leveren. Stuur uw informatie naar webmaster.canadalaan@gmail.com. Uw medewerking wordt zeer op prijs gesteld.]